Tvöfalt tjón

Íslenzkir ráðamenn kusu að beyja sig undir vald kommúnistastjórnarinnar í Peking og hittu ekki þjóðarleiðtoga Tíbeta Dalai Lama. Nú sitja þeir í vandræðum sínum uppi með það að þrátt fyrir þennan lúpuhátt hefur einræðisstjórnin að því er virðist kallað sendiherra sinn heim. Þetta er að því leyti verra en Falun Gong klúðrið um árið að þá var það amk. tylliástæða að halda þyrfti hættum frá hinum tigna gesti, forseta alþýðulýðveldisins Kína. Nú er tylliástæðan engin, og tjónið tvöfalt: Einræðisstjórn kommúnista í Kína er í fýlu við flokksbræður sína og -systur hér, jafnframt við íslenzka ríkið og jafnvel þjóðina, en ríkisstórn Íslands í þeirri óskemmtilegu stöðu að hafa glúpnað fyrir valdinu. Það er ólíkt meiri reisn yfir ríkisstjórn Danmerkur þar sem forsætisráðherrann, Rasmusen, tók á móti mikilmenninu og fyrrverandi forsætisráðherra, sem líka heitir Rasmusen, hafði líka tekið á móti honum. Danir hafa þar með styrkt þá ímynd sína að halda uppi reisn gagnvart alræðisöflum.

Engin svör frá Kínverjum